Po co nam prawo? To pytanie zadawało sobie, zadaje i zapewne będzie zadawać jeszcze wiele osób, filozofów i teoretyków prawa, ale żeby móc odpowiedzieć na to pytanie należałoby najpierw zdefiniować czym jest prawo. W podstawowym znaczeniu można uznać prawo jako umowęmiędzyludzką, w której zawarte są wszelkie reguły postępowania określonej społeczności, w tym prawa i obowiązki przyjęte przez jej członków.
Człowiek jest istotą, dla której jedną z podstawowych potrzeb jest poczucie bezpieczeństwa, czego gwarantem jest właśnie prawo. W poczuciu zagrożenia bardzo trudno o rozwój jak i stabilizację. Właśnie tego typu regulacjepomagają zachować pewnego rodzaju ład, minimalizując przy tym ilość nieakceptowalnych zachowań, mogących zagrażać porządkowi panującemu w społeczeństwie, jak również w państwie. Zachowanie niezgodne z normą prawną spotyka się z sankcjami rożnego rodzaju, co wiąże się z koniecznościąnaprawienia wyrządzonej szkody.
Dzięki temu prawo staje się gwarantem sprawiedliwości społecznej, która jest niezwykle ważnym aspektem dla człowieka, bowiem przecież każdy dąży do ochrony ważnych dla siebie wartości czy też dóbr, zarówno tych materialnych, jak również niematerialnych, takich jak np. wolność, życie. Jest to rudymentarna podstawa funkcjonowania istot ludzkich.
Gdyby nie istniałoby prawo, panowałby bezgraniczny chaos, w którym ludzie nie mogliby się odnaleźć, normalnie funkcjonować. Czuliby się zagrożeni, ponieważ każda kradzież, rozbój, a nawet zabójstwo nie spotkałoby się z żadną sankcją, bowiem nie byłoby przeciwwskazań dla tego typu działań. W związku z tym człowiek nie zacząłby poznawać świata, rozwijać się, organizować życia, ponieważ nie miałbypoczucia bezpieczeństwa, jak również sprawiedliwości społecznej. Prawo jest swego rodzaju ochroną ważnych dla ludzi wartości, dóbr, w tym również interesów, ale także stało się ono spoiwem łączącym jednostki w społeczności.
W przypadku nauki o prawie nie istnieje tylko jedna,właściwa metoda badawcza umożliwiająca stosowanie jej w określonych sytuacjach przez prawników. Ten problem podkreśla dr Artur Kotowski w swoim artykule pt. „Prawoznawstwo i prawowiedztwo”. Istnieje wiele różnych kierunków filozofii prawa, których przedstawiciele posiadająodmienne, niekiedy sprzeczne ze sobą zdania na temat metodologii badawczej, co jest przedmiotem sporu o naukowość prawoznawstwa. Znaczący wpływ ma w przypadku prawoznawstwa spór naturalistów z antynaturalistami. Naturaliści opowiadają się za odwołaniem do metod stosowanych w przypadku nauk przyrodniczych, a nauki społeczne powinny stosować podobne metody. Antynaturaliści odrzucają podejście naturalistów, jak również skupiają się na naukach społecznych jako tych wartościujących, a także wyższego szczebla.
Podsumowując moje rozważania, uważam, że prawo stanowi instrument służący zaspokajaniu potrzeb człowiekajako części społeczności, dając przy tym możliwość rozwojuczy też poznawania świata. Prawo normalizuje życie ludzkie poprzez określenie akceptowalnego postępowania. Moim zdaniem nie ma jednej słusznej metody badawczej. Prawa nie można rozpatrywać w oderwaniu od innych dziedzin życia, gdyż nie będzie można dostrzec wówczas pełnego obrazu i dokona się analizy tylko danej części, nie uwzględniając czasem znaczących kwestii i tracąc szerszą perspektywę.