Od zarania dziejów społeczeństwa tworzyły mniej lub bardziej skompilowane systemy prawne, więc zaryzykować można stwierdzenie, że prawo towarzyszyło ludziom od zawsze. Warto się zastanowić czemu tak było. Jak wyżej wspomniałem jednym z celów prawa jest opisanie działania idealnego społeczeństwa, w którym nikt nie popełnia przestępstw i wszyscy wywiązują się z umów. Jednak jak wiemy rzeczywistość ma się inaczej, stąd prawo wprowadza formy sankcji wobec osób, których sposób postępowania odbiega od założonego przez prawo systemu społeczeństwa doskonałego. Poprzez karanie osób łamiących prawo, system prawny chroni jednostki w społeczeństwie oraz ich własność. Warto również wspomnieć o tym, że prawo w sposób klarowny ukazują ludziom sposób prowidłowego postępowania.
Innym tematem, który jest tematem sporów od lat jest naukowość prawoznawstwa. Na początku warto zdefiniować czym jest prawoznawstwo, jest to zbiór nauk o prawie i państwie. Głównymi stronami sporu ze środowiska prawniczego są naturaliści i anty naturaliści. Strona naturalistów twierdzi, że prawoznawstwo nie jest nauką, ponieważ ich zadaniem nauki społeczne powinny umożliwiać kontrolowanie rzeczywistości społecznej, jak czynią to nauki przyrodnicze w swoim świecie. Co za tym idzie naturaliście nie uznawali, żadnej nauki która nie działa w sposób podany do nauk przyrodniczych. Inne stanowisko w tym sporze zajmowali anty naturaliści, których zadaniem prawoznawstwo jest nauką, ponieważ nie przyjmowali oni założeń naturalistów. Zakładali oni odmienność badań na Grucie nauk przyrodniczych i prawnych.
Jak widać na przykładzie sporu, który toczy się przez około 200 lat, uznanie prawoznawstwa za naukę nie jest tak oczywistym jak może się wydawać. Uznawanie go za naukę zależy także od systemu prawnego państwa na terenie, którego spór się toczy. Można się jednak zgodzić co do tego, że prawo jak regulator życia społecznego jest rzeczą istotną.