Nieodłącznym elementem życia każdego człowieka jest prawo. Dla potrzeb swych rozważań adaptuję, iż prawo to zbiór norm postępowania sankcjonowanych przez państwo. Jest to pewnego rodzaju zjawisko, wielopłaszczyznowe i bardzo złożone. Ludzie od wieków odczuwają potrzebę, aby tworzyć przepisy, nakazy lub zakazy określające prawa i obowiązki, które porządkują zachowania jednostki w społeczeństwie. Celem mojej twórczości jest ustalenie, po co nam prawo i na czym polega spór o naukowość prawoznawstwa. 

        W niniejszej pracy utrzymuję, że prawo jako gwarancja sprawiedliwości społecznej daje poczucie zabezpieczenia, spokoju. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w wielu przepisach odnosi się do potrzeby społecznej jaką jest bezpieczeństwo. Już w artykule 5 oznajmia, iż RP zapewnia niepodległość państwa i nienaruszalność granic a z tym bezpieczeństwo obywatela. Szczególne ujęcie bezpieczeństwa w konstytucji RP znajduje się w rozdziale II- dotyczącym wolności, praw i obowiązków człowieka i obywatela. Zasady wynikające z art. 31 podkreślają, że każdy jest obowiązany szanować wolności i prawa innych. 

        Moje rozważania byłyby niepełne gdybym nie pochyliła się ku art.32, z którego dowiadujemy się iż, rolą prawa jest również zagwarantowanie ludziom równości. Równość daje poczucie sprawiedliwości społecznej. Bez względu na kolor skóry, zarobki, wykształcenie, wyznanie i inne cechy, które mogą dzielić społeczeństwo- wszyscy wobec prawa są równi. Nie zawsze było to jednak oczywiste. Przykładowo najstarszy kompleksowy kodeks praw spisany w XVIII w. p.n.e.- Kodeks Hammurabiego zapewniał zdecydowanie większą ochronę obywatelom wyższych warstw społecznych np. lekarzom. Natomiast mimo tego, że żyjemy w XXI wieku nadal w wielu państwach prawa kobiet są ograniczone. Egzemplifikując, w wielu krajach takich jak Indie, Afganistan, Syria itd. kobiety nadal muszą walczyć o prawa zabezpieczające ich zdrowie i życie. 

        Odnosząc się do kwestii sporu o naukowość prawa, wynika on zapewne z wielopłaszczyznowości tej dziedziny. Konflikt między naturalistami i antynaturalistami sięga XIX w., gdy zaczęła się̨ rozwijać metodologiczna refleksja nad nauką. Naturalizm prezentuje podejście empiryczne, natomiast zwolennicy antynaturalizmu twierdzą, że metody stosowane w naukach przyrodniczych nie wystarczają by badać nauki prawne. Spór ten dotyczy zarówno stosowanych metod, jak i przedmiotu badań. Dr Artur Kotowski w swoim artykule pt. ,, Prawoznawstwo i prawowiedztwo’’ trafnie dostrzega, że prawoznawstwo nie jest nauką jednolitą. Ma natomiast pewne elementy naukowości na styku z lingwistyką, logiką, socjologią, ekonomią, filozofią, czy też etyką. Według dr Kotowskiego istotne jest wskazanie metody badawczej, jeśli chcemy określić czy dana specjalizacja jest nauką. 

        Podsumowując całość dokonanych w tej pracy analiz, można niewątpliwie stwierdzić, że prawo jest niezbędne, jeśli chcemy żyć w regularnym układzie i harmonii.  Uważam, że celem prawa jest uporządkowanie stosunków społecznych. Jestem przekonana, iż życie w społeczeństwie bez ograniczeń spowodowałoby chaos i brak poczucia bezpieczeństwa. Natomiast nadal kwestią otwartą pozostaje spór o naukowość prawoznawstwa, ponieważ w mojej ocenie obie strony trafnie uzasadniają swoje stanowiska.