2. Nauka prawa i nauka o prawie

Rozpocznijmy od cytatu: "Odpowiedź na pytanie co mówi prawo jest w istocie poszukiwaniem najlepszego możliwego wyjaśnienia faktów (danych empirycznych), na które składają się przede wszystkim zachowania – w szczególności wypowiedzi – prawodawcy [1]."

  • Nauka prawa poszukuje odpowiedzi na pytania o rozumienie tekstów prawnych i wynikające z tego konsekwencje dla oceny zachowań uczestników porządku prawnego. 

Chodzi tu bowiem przede wszystkim o próbę poznania i wyjaśnienia psychologicznych i społecznych prawidłowości decydujących o sposobie ich tworzenia się, przebiegu i wzajemnych zależnościach. Funkcjonowanie porządku prawnego jest zatem pewnym wycinkiem życia społecznego, i jako taki wymaga uwzględnienia uwarunkowań społecznych, psychologicznych, ewolucyjno-biologicznych, kulturowo-historycznych uwarunkowań konkretnych sytuacji i układów społecznych.

  • Nauka o prawie ma z konieczności charakter interdyscyplinarny, jej elementy pochodzą bowiem z różnych dziedzin i obszarów zainteresowań naukowych, takich jak socjologia, psychologia, neurobiologia, antropologia, historia czy kulturoznawstwo. 

[1] H. Pietrzykowski, Naturalizm..., s. 39 i J. Kowalski, W. Lamentowicz, P. Winczorek, Teoria państwa i prawa, Warszawa 1986, s. 31.