Definiując pojęcie prawa można spotkać się z wieloma jego określeniami. Jest to zagadnienie wieloznaczne i trudne w konkretnym jego określeniu. Najprościej mówiąc prawo to pewien system norm, wprowadzony lub usankcjonowany przez państwo, w celu prawidłowego jego funkcjonowania. Jest on podstawowym mechanizmem regulacji życia społecznego oraz życia jednostki.
Odpowiadając na pytanie, po co nam prawo, możemy wyróżnić kilka najważniejszych zastosowań. Prawo przede wszystkim zapewnia sprawiedliwość społeczną. Każdy obywatel może mieć pewność, że jego życie, wolność oraz dobra są chronione. Jeśli mowa o wolności, warto również wspomnieć o równości. Prawo gwarantuje równość wszystkich ludzi wobec siebie, jak i wobec prawa. Jako przykład można podać przepisy prawa karnego, gdzie każdy człowiek jest traktowany na równi. Kolejna istotną regulacją prawa jest gospodarka. Dzięki temu, wszelkie oszustwa, kradzieże i nadużycia są karane na mocy odpowiednich przepisów. Jest to niezbędne do prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstw i gospodarki państwa. Prawo również określa ramy działalności rządu. Dzięki temu władza nie może wykonywać czynności, do których nie jest zobowiązana i uprawniona. Jednakże, prawo w kontekście równości i wolności w aspekcie społecznym nie zawsze może być sprawiedliwe i budzić pewne kontrowersje. Idealnym przykładem są ostatnie wydarzenia rozgrywające się w Polsce, mianowicie dyskusje na temat aborcji oraz społeczności LGBT+.
Spór o naukowość prawoznawstwa toczy się już od XIX wieku. Toczy się on na dwóch płaszczyznach: metodologicznej oraz przedmiotowej. Najbardziej kontrowersyjnym zagadnieniem jest metoda badawcza. To właśnie w związku z tym pojawiła się debata na temat przyznania prawu statusu nauki, ponieważ nie ma tylko jednej określonej metody prawniczej. W wyniku tego badacze podzielili się na naturalistów oraz antynaturalistów. Pierwsi twierdzą, że właściwą metodą nauki jest metoda empiryczna, oparta na obserwacji i wolna od wartości i założeń. Antynaturaliści natomiast wątpią w metodologie nauk empirycznych, uważają, że obserwacja nie dostarcza pełnej wiedzy o kulturze. Według nich kultura ma charakter dualistyczny, zatem wymaga innej metody badawczej niż świat przyrody.
Podsumowując, uważam, że prawo wprowadza równowagę i ład w danym społeczeństwie. Nie można istnieć bez prawa, jest ono nieodłącznym elementem ludzkiego życia. Natomiast w kwestii prawoznawstwa nie da się jednoznacznie udzielić odpowiedzi. Sądzę, że rację mają obie strony, należałoby znaleźć złoty środek pomiędzy stanowiskami naturalistów i antynaturalistów.